Globale vooruitzichten voor de agrovoedingssector in een protectionistische omgeving

De agrovoedingssector (naast de ICT-sector) heeft (naast de ICT-sector) een centrale rol gespeeld in de wereldhandelsoorlog, nog verergerd door het feit dat de vergeldingsmaatregelen van China vaak gericht waren tegen de invoer van soja uit de VS. Dit heeft tot gevolg dat de Amerikaanse agrovoedingssector, en met name de Amerikaanse sojaboanexporteurs, negatieve gevolgen van deze situatie ondervinden. Coface's sectorale risicobeoordeling voor de agrovoedingssector in de Verenigde Staten houdt natuurlijk rekening met het hoge risico. China is een wereldwijd toonaangevende importeur van sojabonen en soja is een belangrijk product in de wereldwijde agrovoedingssector, aangezien het op grote schaal wordt gebruikt als voedsel voor zowel vee (inclusief varkens) als voor menselijke consumptie.

Een belangrijk domino-effect (van het protectionistische klimaat, - en met name de handelsoorlog tussen de VS en China - op de mondiale agrovoedingssector) heeft op de grondstoffenprijzen plaatsgevonden. Deze laatste hebben een hoge volatiliteit geregistreerd en de dynamiek van de in deze studie geanalyseerde prijzen (maïs, soja en tarwe) heeft een neerwaartse trend doorgemaakt. Coface heeft een statistisch model ontwikkeld dat gebruik maakt van de LASSO-techniek (Least Absolute Selection Shrinkage Operator) en dat gericht is op het voorspellen van de grondstoffenprijzen, met name die van soja. Volgens het model van Coface zullen de sojaprijzen in 2019 naar verwachting met 9% dalen ten opzichte van het voorgaande jaar.

Dit resultaat strookt met de analyse dat de neerwaartse trend van de sojaprijzen wordt verklaard door handelsspanningen en een zwakkere vraag uit China, met name als gevolg van de ernstige Afrikaanse varkenspest-epidemie die Chinese varkensvleesproducenten ertoe heeft aangezet hun dieren op grote schaal af te slachten om de verspreiding van AVP te voorkomen. Deze situatie heeft gevolgen gehad voor de wereldproductie van varkensvlees, aangezien de Chinese producenten vroeger bijna 50% van de totale varkensvleesproductie uitmaakten. De Chinese consumenten zullen dus een beroep moeten doen op andere dierlijke eiwitten zoals gevogelte en rundvlees, en als gevolg daarvan zullen grote mondiale exporteurs van deze laatste, zoals Argentinië en Brazilië, er waarschijnlijk van profiteren.

Een ander gevolg van de handelsspanningen tussen de VS en China op de mondiale agrovoedingssector is de transformatie van de "exportroutes" voor bepaalde grondstoffen, met name sojabonen (dit heeft ook gevolgen gehad voor de Amerikaanse productie van maïs, sorghum en varkensvlees). Hoewel sommige van de belangrijkste sojaproducenten en -exporteurs wereldwijd, zoals Brazilië en Argentinië, op middellange termijn enigszins van de situatie zouden kunnen profiteren, blijven de risico's voor de agrovoedingssector als geheel opwaarts gericht.