COUNTRY & SECTOR RISK BAROMETER Q4 2020

Een jaar nadat de eerste gevallen van COVID-19 buiten China opdoken, zijn de onzekerheden in verband met de pandemie nog steeds aanzienlijk, ondanks de aankondiging van de komst van verschillende vaccins eind 2020. Deze onzekerheden kunnen worden samengevat in één vraag: wanneer kunnen we kudde-immuniteit verwachten? Dit zal afhangen van de snelheid waarmee de bevolking wordt gevaccineerd en zal bepalend zijn voor het einde van de "stop and go", d.w.z. opeenvolgende beheersingsprocessen die schadelijk zijn voor de economische activiteit. Ondertussen zou de eerste helft van 2021 moeten lijken op 2020, dat werd gekenmerkt door de sterkste wereldwijde recessie sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog (-3,9%). Ervan uitgaande dat de belangrijkste ontwikkelde economieën erin slagen om tegen de zomer van 2021 ten minste 60% van hun bevolking in te enten (de drempel die theoretisch een collectieve immuniteit tot stand brengt), zou er dan sprake zijn van een krachtig herstel, waarbij de mondiale groei in 2021 gemiddeld +4,5% zou bedragen, terwijl de wereldhandel in volume met +6,7% zou toenemen (na -5,2% in 2020). Het aantal bedrijfsinsolventies is in 2020 in alle regio's gedaald (-22% in de eurozone, -19% in Azië-Pacific en -3% in Noord-Amerika) dankzij de steunplannen van de regeringen, waarvan de continuïteit dit jaar bepalend zal zijn voor het overleven van veel bedrijven: zonder deze plannen zou het aantal insolventies vorig jaar wereldwijd met 36% zijn gestegen (tegenover een waargenomen daling van 12%).

Dit economische herstel zal niet alle bedrijven in gelijke mate ten goede komen: van de 23 sectorale risicobeoordelingen die dit kwartaal zijn opgewaardeerd, is bijna de helft toe te schrijven aan de automobielsector, waarvan de groei in de tweede helft van 2020 als een positieve verrassing kwam, gevolgd door de bouw en de chemie. Het zal geen verbazing wekken dat veel diensten duurzaam zullen worden afgeremd door de pandemie: transport is de sector die het meest wordt getroffen door de 9 downgrades. Achter deze sectorale verschillen gaan nog andere sterke ongelijkheden schuil. Ten eerste tussen landen: terwijl de prestaties van China en andere Aziatische economieën (bv. Taiwan, waarvan de landenbeoordeling is opgewaardeerd) de mondiale groei aanzwengelen, zullen de belangrijkste volwassen economieën dit jaar niet terugkeren naar hun bbp-niveau van voor de crisis. Onder hen zullen die welke nog meer dan andere afhankelijk zijn van diensten (zoals Spanje of het Verenigd Koninkrijk), of die een achterstand hebben in het vaccinatieproces, er langer over doen om zich te herstellen. Voor de opkomende economieën zullen de toegang tot vaccins en het vermogen van de regeringen om een begrotingsbeleid te handhaven dat bedrijven en huishoudens ondersteunt, twee belangrijke bronnen van ongelijkheid zijn in 2021. Bovendien kunnen zij, uitzonderingen daargelaten, niet langer op hun centrale banken rekenen om het monetaire beleid te versoepelen, aangezien hun laatste patronen in 2020 zijn opgebruikt.

Tot slot wordt verwacht dat de crisis de inkomensongelijkheden binnen de landen, die nu al groot zijn, zal vergroten: vorig jaar hebben de minst gekwalificeerde werknemers, jongeren en vrouwen meer banen verloren dan de rest van de bevolking, omdat zij oververtegenwoordigd zijn in de meest benadeelde dienstenactiviteiten. Op grond van de ervaring met vorige pandemieën wordt verwacht dat deze toenemende ongelijkheid van lange duur zal zijn. Ongelijkheid is een van de belangrijkste vectoren van sociale onrust, die zich gemiddeld ongeveer een jaar na een pandemie voordoet. Zoals vorig kwartaal werd benadrukt, leidt deze toename van de ongelijkheid, in combinatie met de ontevredenheid van de bevolking over het beheer van de pandemie door de autoriteiten in veel landen, tot meer protesten en geweld in 2021.

Meer informatie over Coface's Political Risk Model hier