2024: een cruciaal jaar in de Coface Landen- en Sectorrisicobarometer - Q4 2023

Na een enigszins turbulent 2023, dat uiteindelijk veel beter bleek te zijn dan verwacht, lijkt 2024 zich te vormen als even beslissend als onzeker, zowel op (geo)politiek vlak, met meer dan 60 nationale verkiezingen - presidentieel en/of wetgevend - als op economisch vlak, waarbij de risico's toenemen in een nog steeds vertragende mondiale economie. In deze context hebben we 13 landenrisicobeoordelingen aangepast (12 upgrades en 1 downgrade) en 22 sectorrisicobeoordelingen (17 upgrades en 5 downgrades), wat een aanzienlijke verbetering weerspiegelt in het vooruitzicht, zij het fragiel, in een omgeving die nog steeds zeer instabiel en dus onzeker is.

WERELDWIJDE GROEI BUIGT NOG STEEDS MAAR BREEKT (NOG) NIET

Voor het derde opeenvolgende jaar zal de groei van de wereldeconomie naar verwachting afnemen tot 2,2% in 2024, na 2,6% vorig jaar.

Hoewel de zachte landing lijkt te worden ingezet in de VS, zal de economische activiteit naar verwachting in de eerste helft van het jaar blijven afnemen als gevolg van de huishoudelijke bestedingen, vooral nu de steun uit de overvloed aan besparingen die tijdens de pandemie zijn opgebouwd, grotendeels is opgebruikt en verder zal blijven afnemen.

De Chinese economie, die in de tweede helft van 2023 leek te zijn hersteld en het jaar afsloot met een bbp-groei van 5,2%, iets boven het officiële groeidoel, stagneert aan het begin van dit jaar. Het herstel van de consumptie blijft fragiel en zorgen over de correctie van de vastgoedmarkt, de oplossing van de schulden van lokale overheden en deflatoire druk blijven druk uitoefenen op particuliere investeringen en consumentenvertrouwen.

In Europa wordt (bijna) stagnatie verwacht in de eerste helft van het jaar. De maakindustrie blijft worden belemmerd door aanhoudend hoge kosten en trage externe vraag.

INFLATIE EN RENTEVOETEN: EEN ONGUNSTIGE OMGEVING VOOR BEDRIJVEN

Ondanks een daling in 2023, en een vrij geruststellende korte termijn trend, ligt de kerninflatie nog steeds twee keer zo hoog als het inflatiedoel van de centrale bank in de meeste ontwikkelde monetaire gebieden. De uitdaging voor 2024 zal zijn om te zien of de monetaire verkrapping die al meer dan 18 maanden aan de gang is voldoende is om de 'laatste mijl' af te leggen en de inflatie terug te brengen naar 2%. En om het daar te houden.

Nog steeds strakke arbeidsmarkten, met werkloosheidscijfers onder hun structurele niveau, historisch hoge vacaturecijfers en aanhoudende loondynamiek, suggereren dat de strijd nog niet is gewonnen - ongeacht eventuele aanbodschokken die zich kunnen voordoen in de huidige geopolitieke omgeving.

Desalniettemin, en behoudens een ongeluk natuurlijk, is de renteomgeving waaraan alle actoren - huishoudens, bedrijven en overheden - de afgelopen vijftien jaar gewend zijn geraakt nu definitief verleden tijd en zullen de rentetarieven gedurende het hele jaar op hoog niveau blijven in alle geavanceerde economieën.

Marktverwachtingen van wel 6 renteverlagingen (van elk 25 bp) gedurende het jaar lijken ons overdreven, zowel aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. In Europa, ondanks het zwakke momentum in de activiteit, zouden kerninflatoire drukken die nog steeds boven de 2% liggen de ECB - en de Bank of England - niet toestaan om monetaire versoepeling te beginnen voor, hoogstens, de zomer van 2024.

Deze ongunstige economische omgeving zal bedrijven in een moeilijke situatie houden. Een scherpe versnelling van insolventies is dan ook een van de belangrijkste neerwaartse risico's voor ons centrale scenario, dat in veel opzichten meer lijkt op een bergkam dan op een boulevard.

OPKOMENDE ECONOMIEËN STUREN DE GLOBALE GROEI AAN, MAAR BLIJVEN ZEER HETEROGEEN

In 2024 zullen de opkomende landen de belangrijkste aanjagers zijn van de wereldeconomie, met een bijdrage van 1,7 procentpunten aan de 2,2% groei van het mondiale bbp. Opkomende economieën zullen dus driekwart van de wereldwijde groei voor hun rekening nemen, het hoogste niveau sinds 2013. Zuidoost-Azië zal opnieuw een van de meest dynamische regio's zijn, met een groei van 4,6%, na 4% vorig jaar.

De armste en meest schuldbelaste landen zullen te maken krijgen met grotere moeilijkheden. Met hoge rentetarieven en een sterke dollar die naar verwachting aanhoudt, is er alle reden om een opleving van soevereine wanbetalingen te vrezen. Sommige landen bevinden zich al in wanbetaling of staan op het punt van wanbetaling, zoals Sri Lanka, Ghana, Ethiopië, Malawi, Pakistan en Laos.

EscalERENDE SPANNINGEN IN DE RODE ZEE, DE KOSTEN VAN MARITIEM TRANSPORT STIJGEN SNEL

De instabiliteit in de regio van de Rode Zee vormt een belangrijke bedreiging voor het maritieme verkeer. Deze handelsroute biedt toegang tot het Suezkanaal, de snelste zeeroute die Europa (met name Rotterdam of Londen) verbindt met Azië. Ongeveer 12% van de wereldhandel en 30% van het wereldwijde containerverkeer passeert door deze route.

Gezien de dreiging in de regio vermijden de meeste rederijen momenteel het Suezkanaal en kiezen ze voor de Kaap de Goede Hoop, die hen rond het Afrikaanse continent leidt en meer dan tien dagen aan de reistijd toevoegt. Voor degenen die het kanaal blijven gebruiken, schieten de kosten voor beveiliging en verzekeringen omhoog.

Om deze kosten te compenseren, sturen vervoerders hun schepen naar Europese en mediterrane handelsroutes, wat de ruimte voor goederen die via transpacifische en Noord-Zuidroutes reizen vermindert en ook resulteert in hogere tarieven. Ondanks stijgingen in de vrachttarieven die meer dan verdubbeld zijn van Shanghai, en zelfs verdrievoudigd zijn op sommige routes naar Europa, liggen ze nog steeds gemiddeld onder hun recordniveaus van begin 2022. Voorlopig zijn we van mening dat de inflatoire impact beperkt zal blijven - van ongeveer 0,1 punten van inflatie op mondiaal niveau (0,2 punten in Europa) en lijkt het niet waarschijnlijk dat dit ons centrale scenario zal ontsporen.

DOWNLOAD THE FULL BAROMETER HERE