Nieuws en Publicaties
29/06/2021
Economisch nieuws

Focus op telewerken: de risico's en kansen van virtuele delokalisatie

Remote Work: The Risks and Opportunities of Virtual Offshoring

Telewerken is een nieuwe norm geworden tijdens de Covid-19 pandemie.

Na de crisis zou deze cultuuromslag bedrijven in volwassen economieën in staat kunnen stellen via telewerk in opkomende landen aan te werven, wat besparingen op de arbeidskosten oplevert. Coface schat het totale aantal telewerkbare banen in economieën met hoge inkomens op ongeveer 160 miljoen, terwijl het aantal potentiële telewerkers in economieën met lage en middeninkomens ongeveer 330 miljoen bedraagt. Bovendien schat Coface dat Franse bedrijven 7% op hun arbeidskosten zouden besparen als 1 op de 4 telewerkbanen zou worden verplaatst

Voor opkomende economieën kunnen deze potentiële virtuele verhuizingen een pijler van ontwikkeling worden. Om de mogelijke winnaars van dit fenomeen te identificeren, heeft Coface een indicator samengesteld op basis van vier belangrijke criteria: menselijk kapitaal, concurrentievermogen inzake loonkosten, digitale infrastructuur en ondernemingsklimaat.

Zuid-Oost-Azië ontpopt zich als een regio met een groot potentieel, met name India en Indonesië, alsook andere belangrijke opkomende landen zoals Brazilië en Polen.

Deze trend zou ook de politieke stabiliteit in de ontwikkelde landen kunnen bedreigen doordat de economische druk op bedrijfsleiders toeneemt.

 

DE VERLEIDING VAN VIRTUELE OFFSHORING
In de afgelopen decennia zijn de offshoring van industriële activiteiten en de opkomst van mondiale waardeketens een van de belangrijkste aanjagers van de productiviteitsgroei geweest. Sinds enkele jaren is deze productiviteits- en efficiëntieverbetering echter aan het afnemen.

Om aan concurrentiekracht te blijven winnen, zullen bedrijven in de verleiding komen om telewerkbare banen te verplaatsen naar landen met lagere arbeidskosten, zoals in het verleden het geval was voor IT-diensten of klantendiensten. Coface schat dat Franse bedrijven 7% op hun arbeidskosten zouden besparen als 1 op de 4 telewerkbare banen zou worden verplaatst.

In Europa werkte bijna 40% van de werknemers tijdens de eerste beheersingsperiode (tweede helft 2020) voltijds op afstand.Aangenaam verrast door de productiviteit van hun teams op afstand, voelen bedrijven zich steeds meer aangetrokken tot het idee van een gedeeltelijk geglobaliseerd virtueel personeelsbestand. In de VS is het percentage bedrijven dat bereid is voltijds in het buitenland werkzame telewerkers in dienst te nemen, gestegen van 12% vóór de pandemie tot 36%.

 

HOEVEEL BANEN KUNNEN WORDEN GETELEWERKT EN HOEVEEL KUNNEN WORDEN OVERGEPLAATST?
Hoe meer een economie gebaseerd is op geschoolde dienstverlenende activiteiten, hoe groter de kans dat de beroepsbevolking op afstand werkt. In een enquête onder Amerikaanse werknemers in oktober 2020 zei 62% van de afgestudeerden dat hun werk op afstand kon worden gedaan. Volgens de Internationale Arbeidsorganisatie zou slechts 13% van de banen in ontwikkelingslanden telewerkbaar zijn, vergeleken met 27% in landen met een hoog inkomen.

Dit betekent echter niet dat al deze banen virtueel kunnen worden verplaatst. Veel taken vereisen een gedeeltelijke aanwezigheid ter plaatse, persoonlijk contact met cliënten, of specifieke vaardigheden en kennis voor huishoudelijk personeel.

Bovendien zou virtuele offshoring voor rijke landen een bron van politieke risico's kunnen worden, zoals de de-industrialisatie die zo cruciaal is voor de opkomst van het populisme. De druk van de wereldwijde concurrentie kan een bron van economische bezorgdheid zijn voor bedrijfsleiders, en politieke polarisatie aanwakkeren.

Tenslotte zijn sommige ontwikkelingslanden beter geplaatst dan andere om de investeringen aan te trekken die met virtuele verhuizing gepaard gaan. Om de mogelijke winnaars van dit fenomeen te identificeren, heeft Coface een indicator samengesteld op basis van vier belangrijke criteria: menselijk kapitaal, concurrentievermogen inzake loonkosten, digitale infrastructuur en ondernemingsklimaat. Landen als India, Indonesië of Brazilië hebben een groot aantal potentiële telewerkers en zeer concurrerende arbeidskosten. Andere, zoals Polen, bieden een zeer gunstig ondernemingsklimaat en een robuuste digitale infrastructuur. Hoewel China en Rusland in theorie ideale bestemmingen voor virtuele offshoring zouden zijn, zullen de toenemende geopolitieke spanningen en problemen met de cyberveiligheid in het Westen een groot obstakel vormen.

 

Lees de volledige studie hier (alleen in het Engels).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit persbericht downloaden : Focus op telewerken: de risico's en kansen van virtuele delokalisatie (157,74 kB)
Naar boven
  • Nederlands
  • Français
  • English